Bugün Perşembe

bugün perşembe
eğer yüzüme bu denli masum ve güzel
    ...dokunmasaydın
nefret edecektim bu günden

eğer yeniden
     ...konuşmasaydın
yalnızlaşacaktım
ki yalnızlaştım,
sana yakınlaşıp insanlardan
daha bir soyutlaştım

eğer bir tek parıltı hissetmeseydim göremediğim hâlde
kalbinde
kalbim de yorulurdu elbet beklemekten
peki sen hiç duymadın mı ki
gerçekten, hiç duymadın mı yorgunluktan öleni

senin için yorgunluktan ölmek
hayır hayır,
istemiyorum

istemiyorum yalnız başıma ölmek
beklerken

seni beklemek güzel,
fakat;
sensiz ölmek istemiyorum

ve eğer yeniden konuşmasaydın
     ...yalnızlaşacaktım
-orJe

Çok erken değil mi? Herkes gider mi? // Gitmesin... Bazı insanlar yalnızlığımın dönüm noktası. Bazı insanlar hayatımın parçası. Bazı.... O birini yanlışıyla kazanmak . . (!) Yorgunum. Üşüyorum. Solduğmu hissediyorum . . -orJe

(!)

   Bir şeyleri elde etmek insana çok huzur veriyor; insanın kendine olan güvenini arttırıyor.Fakat, bazen bir şeyi kazanmak için elindekini de feda etmen gerekir.Mesela; artık gereğinden fazla abartılan sınavlar.Okulu okuyabilmek için girdiğimizsınavlar, okul dönemindeki sınavlar, kurtarma-bütünleme-sorumluluk sınavları ... Abartının nedenini anlamış değilim açıkçası. ''Herkes üniversite okusun.'' diyen 'Koca Adamlar'ın her biri ''Acaba ne yapsak da iş sahibi olamasalar?'' düşüncesindeler sanırım. Baksanıza (!), etrafımızda iki üniversite bitirmiş adamlar da var, lise terk olanlar da... Ve hatta geriye (çok değil 10-15 sene önceye) gittiğimizde ya da o günlerde yaşayan tanıdıklarımıza sorduğumuzda ilkokuldan mahrum bırakılmış insanlar bile var. Peki, bunca sınav ne için var? İlkokuldan bırakan ile üniversite okuyan arasındaki fark ne?
    -Yaşları, giyimler ve hatta belki soyadları.Ama, belki soyadları bile değil...

   Hayatımızın kurtulmasını ve iş sahibi olmamızı şsteyenlere söylüyorum: 'İŞSİZ'iz...


-orJe

..........o°o
.........O....°
....o°°O.....o
..O..........O
....° o o o O

Sen Sonsuzluksun...!

uzansam yalnızlığın koynuna
mırıldansam onları..


yorulsam anlatamamaktan
alsan kollarına
ısrar etmeni beklesem
''bir gülüşün yetti''
            ... diyemesem


benim olsan
ama yetinemesem
     ''sonsuzluğun''
            o dingin denizleriyle


uzansam yalnızlığın koynuna
mırıldansam onları...






       ''Sen Sonsuzluksun...!''


         
                     [[orJe]]

SEVGİLİ'YE...!

snnle iki sevgiliden fazlası olmak istiyorum. seninle bi fark var. her şey daha güzel seninleyken. sensizlik.... o acı veriyo sadece. seninle güleceğizz de aqlayacağız da her şeyi birlkte yaşayacağızz ama..! sen kalp kapaklarında beni kaldıramazken. ben seni başımın üstünde, kalbimin içinde, tüm bedenimde taşıyor olacağım...

BAZEN BEN..

bazen ben yorgun düşerim hayattan

bazen ben üzülürüm

bazen üzerler beni

ve ben bazen

yalnız kalırım

öyle günler olur ki ağlarım bir başıma

bazen yıkılır dünyam

ve ben

ben bazen ölürüm yaşarken

ve olmaz böyle güzellikler derim kimi gördüklerime

olmaz böyle güzel bir düş derim

ve ben bazen

o güzellikleri farkettiğime şükrederim

ben bazen yaşamaya başlarım tekrar tekrar

ben bazen...

bazen mutlu olurum

ve ben...

ben ölürüm bazen o yüzleri gördüğüm zaman

ben bazen..

sanırım ben

ben bazen bir 'hiç'ten fakım olmadığını anlarım

bazen ben...

sanırım ben bazen gülebiliyorum

ben bazen..

bazen ben

umutlu olurum yeni qüne

bazen ben gerçekten,

gerçekten severim kendimi

başka bir gözle bakarım hayata bazen

ama dedim ya...

bazen....

                      [[orJe]]

her umuduna hapsolduğum kirazlar
vişne de benzer size bilir misiniz?
             [[orJe]]

-İPİN ÜSTÜ-

bir hayal uykusunun en masum karakteri gibi

öyle saf ve rüzgârlı hissediyorum ki

sanki

güneşin asaletini tutan bir kediyim

öyle bir ağrıyı geride bırakıyorum ki

düşündüğümde bir tutam papatya demetinden 

daha bir çiçekliyim

her bir insanoğlu kopmuş olmalı ki

bakabildiğim kadar bakıyorum gökyüzünün göremediğim kuytularına

göremediğim kadar hissediyorum gökteki ince ipi

sanki

hissettiğim o ipin üstünde yaşar gibi....

               [[orJé]]

Bir beddua yolculuğudur aşk.....

Bir gün gelecek ki donuk bakacak gözlerin.Buğulu kalacak baktığın her pencere.Bağlayacaklar ellerini kelepçelerle.Ve öyle bir at gözlüğün olacak ki, değil yanları; önünü bile görmekte zorlanacaksın!Yalnızlık değil;''YALNIZ'' olacaksın...
    Ben inanıyorum ki adın anılmayscak mısralarda .. Yanmış olacak yüzün her yanlışında biraz biraz.Artık kömür karası olacak bedenin.Ve kimse dönüp bakmayacak ''Acaba kim?'' diye
    Birgün gekecek ki dokunamayacaksın dünyaya.Dönüp arkaya, bakamayacaksın utancından.İnanıyorum ben! Her biri olacak günbegün. Bakıp ağlamayacağım ardından.O gün gelecek bakmayacağım; kim bilir, belki bakıp da görmeyeceğim. Gün gelecek duymayacağım bızım şarkımızı. Gün gelecek dinlemeyeceğim bile...
   Ben inanıyorum ki o günü fark etmeyeceğim. Çünkü boşluklar katmayacak yokluğun hayatıma. Ben, her arkadaşın ile sırdaş olacağım ve anlatacaklar bana seni yıllar sonra...Kim bilir, belki 'Öldü' diyecekler, ama tanımayacağım bana söyledikleri ismi, tanımayacağım o sarhoş adamı...Artık, olmayacak o denli güzel günler. Artık demeyeceğim 'Ne güzel günlerdi.' diye. Günler ya çok sade ya çok şatafatlı... Günler ki beni sana nasıl bağladıysa, yine günler unutturacak her zerreni bana...
                                                                                                                                     [[orje]]

Hayr, boşaydı aslnda yllarca söyledqm sewqınin her bir zerresi! Kime dnsen de qörecksin beni ya da tekrar çkarım karşına hatrlarsın! BEN UMUDA KAPILAN SOYSUZUM . .
Aslında doqmamalydı qözlerim bu bedende ama her nedense qeldi yaqmurları toplayarak kalp kapaklarıma! Hayatn werdiqi iki seçenekten "ölüm"ü seçtm ben yllarca . . Yaşayan hücrem kalmadı. Ruh kırıntlrım her kpırtıda braz braz yoruldu. Karşımda qördüqüm bir boşluksa; boşluk bdenime hapis aynalarda! Sen sewmezdin ölüm şarkılarını, ben ölüm deilim. Ama her şarkının hüznü oldum.. Seni kaybetmenin acısıyla doldum!.Yetmedi, kendimi de kaybettim, öldü her önem werdiqim.Öldürdüm!Gerek duymuorum artk kmseye.Tek istedqm ôldürdüklerimdeki ölümüm.Anlamszlıqa boqulan bu yürek mecaza sıqindı qerçek yok! Olmadı, olmaz qerçek boş!Gülemezsn en içten, artk üzemez kmse ta derinden, qöremezsin asfaltta kalan kalbini serinleten o nadir karnlk var ya hani.. Melankolik dmarına bsar her yoklukta.Çıkarsın dönmemek üzere. Yanılsamalarm sorumsuz!

 BEN UMUDA KAPILAN SOYSUZUM....

BAZEN BEN..

bazen ben yorgun düşerim hayattan

bazen ben üzülürüm

bazen üzerler beni

ve ben bazen

yalnız kalırım

öyle günler olur ki ağlarım bir başıma

bazen yıkılır dünyam

ve ben

ben bazen ölürüm yaşarken

ve olmaz böyle güzellikler derim kimi gördüklerime

olmaz böyle güzel bir düş derim

ve ben bazen

o güzellikleri farkettiğime şükrederim

ben bazen yaşamaya başlarım tekrar tekrar

ben bazen...

bazen mutlu olurum

ve ben...

ben ölürüm bazen o yüzleri gördüğüm zaman

ben bazen..

sanırım ben

ben bazen bir 'hiç'ten fakım olmadığını anlarım

bazen ben...

sanırım ben bazen gülebiliyorum

ben bazen..

bazen ben

umutlu olurum yeni qüne

bazen ben gerçekten,

gerçekten severim kendimi

başka bir gözle bakarım hayata bazen

ama dedim ya...

bazen....

                      [[orJe]]